25/3 – wat is de reden dat je iets doet? Omdat het van iemand anders moet, of omdat je het zelf wilt? Als iets van iemand anders moet is dat niet per se slecht (je baas, de overheid), maar als je op de lange termijn de zin van die verplichtingen niet ziet, dan haak je af. Of raak je op een andere manier “moe”. Denk aan je baan bij Kempen, of aan hoe HJ of Job de verkeerde motivatie kunnen hebben of iets te doen. De intrinsieke motivatie is veel belangrijker, en uiteindelijk alleen maar houdbaar. En uiteindelijk, je bent zelf de enige judge in je leven, door middel van je gevoelens. Chase wat je zelf belangrijk van vindt, echt vrolijk van wordt, waar je de zingeving van inziet. En verwar intrinsieke motivatie niet met extrinsieke motivatie: ik wil zelf sporten om er beter uit te zien, maar doe je het dan niet alsnog voor de buitenwereld? Stop chasing short-term satisfactions: chase de dopamine die je krijgt van iets doen met focus, liefde, aandacht, effort. Uiteindelijk kom je dan dichter bij je eigen Ikigai. Short-term dopamine is niet erg, maar zie het als een methadon om af te kicken. Chase die long-term dopamine.
Verwerk dit ook in je eigen bedrijf. Lees dat boek van Arie Boomsma.
Bang voor de mening van de vloer. Maar fuck de vloer. Sowieso ga je weg, en uiteindelijk, de enige judge ben jezelf. Voel jij jezelf beter? Ja? Dat is het enige dat telt.
Wat is het plan? Wat ga ik leren? Wat is het doel? Wat moet ik observeren? Kan ik überhaupt observeren als het enige dat ik “mag” doen, is naar mn ademhaling en neusvleugels te kijken? Of ben ik te veel bezig met een doel, met resultaten halen? Moet ik niet meer opletten hoe het proces gaat, observeren wat dat proces is, wat de resultaten zijn? Ben ik überhaupt niet te veel met resultaten bezig? Kijk naar de gym, is mijn obsessie om die progressive overload te halen, mij juist niet aan het hinderen om die progressie te halen? En wat als ik die progressie een keer niet laat zien, so what? Moet ik dit ook in mijn dagelijkse leven oefenen, om meer te observeren? Alleen maar te observeren? Dat lijkt me ook niet ideaal. Ik moet mediteren niet als discipline zien, maar meer als “taking care for a loved one”. Moet ik dat ook met de rest van m’n leven doen? Klinkt allemaal zo gek nog niet. Beetje meer go with the flow? Als ik in het verleden meer met de flow was meegegaan, zou dat dan positief of negatief hebben uitgepakt? Ik weet het oprecht niet.
Een moment van rust, genieten van de stilte die de trading vloer niet geeft. Even opladen weer. Weg van iedereen die altijd overal een mening over heeft, hebben ze nu ook een mening dat ik nu weg ben? Dat ik weer mediteer? Maar uiteindelijk, de enige judge die echt telt is je eigen gevoel. Dit voelt goed. Of heb ik te veel een mening over de expressie van anderen? Moet ik die gewoon observeren, zonder mening daar over te hebben?
29/3 – dingen waar ik me aan stoor: mensen die je in het midden van je verhaal onderbreken om een irrelevante vraag te stellen, of zelf een eigen verhaal te beginnen. Kun je zeggen, ‘irrelevant’, dat is jouw mening, maar ik merk echt dat dit bij de ander gedreven wordt door een gedachte die oploopt en die ze er uit moeten spugen. Super irritant, want daardoor ben ik volledig uit mn verhaal, als ik überhaupt nog de kans krijg om dat verhaal af te maken. Ik vind het getuigen van desinteresse, van een slechte gewoonte om niet je eigen gedachten in bedwang te houden. Maar, hier oordeel ik natuurlijk ook heel erg, moet ik dit niet alleen observeren? Maar het klinkt zo lastig – hier mag en moet ik gewoon wat van vinden. Maar, uiteindelijk heb ik er alleen mezelf mee. Ik vind het irritant, dus als ik de ergernis kan weghalen heb ik ook gelijk alle “schade” weggehaald. Met andere woorden, alleen observeren is wel de oplossing. Dit is een paradox waar ik maar moeilijk uitkom. Echt een oplossing heb ik zo snel nog niet. Moet ik gewoon glimlachen, en zeggen ‘dank voor je verhaal’, of ‘dank voor je interesse’? Klinkt ook een beetje oprecht, sarcastisch/cynisch zelfs.
30/3: Als kind al veel last van hoofdpijn, zonder duidelijke oorzaak. Is het spanningshoofdpijn? Bekende euvel dat ik geen stress voel, maar wel heb. Ik ben blijkbaar mijn stress altijd aan het onderdrukken. Wat Erik Scherder zei in zijn filmpje, ervaren mediteerders zijn minder bezig met negatieve gevoelens te onderdrukken. Just let it be. Ik hoop dat ik dat effect ook ga zien, dat daardoor hopelijk die hoofdpijn ook minder wordt. Of moet ik gewoon actief zorgen voor een minder stressvol leven? Kan ik wel zeggen, maar dat past ook niet bij mij.
3/4: druk zijn, veel dingen willen doen. Dat legt een soort druk op me, waardoor de veer altijd gespannen is. Aan de andere kant, ik kan die druk goed aan, en daardoor, en de dingen die ik doe geven me een rijk en zinvol leven. Moet ik afbouwen, minder doen? Maar daardoor ook een saaier leven lijden? Of moet ik minder dingen doen die op prestaties zijn gericht, en meer gewoon voor de lol en plezier maken met andere mensen? Om Anne van Lint te quoten, die te horen kreeg dat ze kanker heeft, doe nou maar gewoon wat je leuk vindt, het kan opeens sneller klaar zijn dan je denkt. In ieder geval goed dat ik nu actief bezig ben met mn bedrijf, want als ik ergens m’n tijd verdoe, is dat wel in mn huidige baan.
4/4 Observe with more love and kindness. In conversaties, interacties met anderen, reageer ik misschien vrij snel. Misschien moet ik vaker even een halve seconde pauzeren, observeren dat iemand eigenlijk altijd alles uit love en kindness doet, en dan pas reageren. Dat kan zo snel zijn dat de ander misschien niet eens doorheeft dat ik gepauzeerd heb. En zo wel, who cares? Vaker uitspreken ook dat ik overtuigd ben van de goede intenties van iemand anders. Want ik kan zo meerdere voorbeelden noemen van momenten waar iemand dacht dat ik niet overtuigd was van die goede intentie, terwijl ik dat wel was. Ook in het leven, misschien juist op de momenten dat ik chagrijnig of geïrriteerd ben over iets of iemand anders, even pauzeren en mezelf herinneren dat die actie toch uit love en kindness was, en dat die persoon ook maar z’n best deed. En ook bij mezelf, benaderen mijn eigen gedachten, acties, gevoelens ook met alle love en kindness, en de overtuiging dat ik m’n best doe. Stel mezelf de vraag, ‘is dat m’n ego dat spreekt?’
5/4 – Om door te gaan op mn voornemen van gisteren – probeer de wereld meer door een roze bril te zien. Alles en iedereen is mooi, probeer dit een beetje te trainen. Wellicht ook vanaf volgende week weer even te gaan oefenen met friendly eyes for yourself and for others te oefenen, lijkt me een hele goede. Maar ook de ervaring met de eerste dag van Tim Hille BV van gisteren, dat ik eigenlijk ook de hele dag op een roze wolk zat omdat ik iets deed wat veel dichter bij mezelf staat. Good things are coming.
6/4 – Blijf die “roze bril” zo veel mogelijk toepassen, zeker in het begin als dat niet vanzelf gaat. Ik zag Richard Bruens op de vloer die heel joviaal is naar iedereen, probeer dat ook te zijn. Ik ben bang dat ik daardoor niet authentiek overkom, maar volgens mij valt dat hartstikke mee. Ook denk ik dat ik per groep wel of niet joviaal overkom. Op de vloer misschien weinig – juist omdat ik daar snel overprikkeld ben en het me allemaal eigenlijk niet zo veel kan schelen. Ook omdat het type mens niet helemaal een match is met me. Maar op plekken waar ik beter op mn plek ben, denk ik dat ik juist wel als heel joviaal overkom. Dus simpel gezegd kan ik twee dingen veranderen: veranderen naar een plek waar ik wel op mn plek ben (qua mensen als qua interesses), of “joviaal spelen”. Dat eerste ben ik mee bezig, dus dat gaat al goed. Dat tweede moet ik alsnog oefenen. Ten eerste omdat je altijd op plekken komt waar je je niet op je plek/gemak voelt, ten tweede omdat je jezelf er niet mee helpt om chagrijnig te zijn op een plek waar je niet wilt zijn. Als je er toch bent, kun je er maar beter het best van maken. Zie daar de familie Boon deze maandag…. Goede testcase.
7/4 – Interessant om te zien dat ik moeilijk m’n concentratie kon houden bij mediteren. Eigenlijk was ik te enthousiast met allemaal ideeën in m’n hoofd, dus dat is niet per se een slecht ding. Enthousiast over de dingen die ik doe en die ik ga doen. Maar ook interessant om te zien dat ik moeilijk de storm in mn hoofd kan laten liggen en me kan concentreren op 1 ding. Daardoor laat ik misschien ook uitstelgedrag zien: ik heb zo veel dingen in mn hoofd, dat ik die eerst wil doven voor ik begin wat echt belangrijk is (namelijk, meters maken met mn startup). Dus laat je enthousiasme niet bekoelen, maar probeer jezelf wel te trainen in te focussen waar je op wilt focussen. Ik voel dat ik in een goede flow zit.
13/4 – Met ‘friendly eyes for others’ is er 1 ding dat heel erg opvalt: bij iedereen kom ik tot de conclusie dat hij/zij ook maar heel erg zijn best doet. Niemand staat op met het idee ‘ik ga vandaag een lul zijn’ of ‘ik ga vandaag een lapzwans zijn’. Eigenlijk doet iedereen bijna alles wel met goede intenties, hoewel ik vrij snel kan interpreteren van niet. Hou dat in gedachte, en probeer daar met je frame op de wereld altijd aan te blijven denken. Vergeet niet vaker een seconde pauze te nemen, en even vriendelijk te glimlachen voordat je verder gaat.
17/4 – friendly eyes for others, het blijft lastig om dit te oefenen. Blijkbaar is dat toch een beetje een zwakke plek van me, en ik merk dat ik me daar ook wel voor schaam. Anyway, daarom juist goed om te oefenen. Vandaag geoefend met mn gay vrienden, en hoewel het me helemaal geen moeite kost om warme gevoelens op te roepen voor hen, vind ik het wel moeilijk om heel concreet te benoemen wat ik dan zo aan ze waardeer. Eigenlijk blijf ik daar meer hangen in een reflectie van mezelf; ik merk dat ik het snel aan anderen kan waarderen als ze onbezonnen van alles om hen heen kunnen genieten, iets waar ik minder in ben. Ik probeer dan ook te benoemen waar ik juist moeite mee heb, en dan antwoord ik standaard ‘maar het komt wel uit te beste intenties en ze doen juist er hun best’. Eigenlijk ben ik meer mezelf aan het observeren dan anderen. Is dat per se slecht? Is dat misschien het doel van deze hele excercise?
20/4 – twee observaties vandaag. Eerste haakt in op die van gisteren, probeer bijna Amerikaans hartelijk te zijn. Beetje mijn voorbeeld is Ted Lasso, dus ik probeer nu vaak te denken, ‘what would Ted do?’. Dat is zeker nog geen automatisme, in principe is mn default nog steeds een beetje morsig eigenlijk gewoon. Dat vind ik stom. Nog steeds bang om m’n open, vrolijke zelf te zijn. Net ook toen ik gestoord werd tijdens m’n meditatie, ik bedenk me pas achteraf om die Ted hartelijkheid te tonen.
Tweede observatie gaat over E. Ik bedacht me, een van zn positieve punten is dat ik met hem helemaal m’n open ik kan zijn. Maar, ik merk dat als ik me aan hem erger, dat eigenlijk vooral is als ik met anderen ben. Maar zegt dat dan niet mee over mij, dan over hem? In de zin, dat als ik met anderen ben, ik me ook anders ga gedragen? En dat hij redelijk zichzelf blijft, waardoor ik misschien een soort van schaamte voel? Maar die schaamte, die is misschien meer over mezelf dan over hem. Food for thought.
4/5 – Tweede dag Vipassana, gaat al wat beter maar voelt nog steeds wel een soort van nutteloos aan. Aan de andere kant realiseer ik me dat dit inderdaad echt het observeren zonder oordeel is. Ik kan me voorstellen dat als ik in de toekomst met iets wordt geconfronteerd (bijv een collega die me stoort met iets irritants en onnodigs), dat ik me train dat mn standaard reactie meer naar kijken zonder oordelen is dan gelijk geërgerd te raken. In any way merk ik wel dat het een hoop ruimte in mn hoofd vrij maakt, en dat daardoor ruimte ontstaat voor creativiteit en nieuwe ideeën. Kan dus ook best afgeleid worden met nieuwe ideeën, maar dat lijkt me alleen maar goed. Als ik in het dagelijks leven ook die ruimte en vrijheid heb, dan is dat alleen maar goed lijkt me. Ben benieuwd wel wat er allemaal nog komen gaat.
8/5 – Geen grootste inzichten. Relaxte dag vandaag, ook op werk, valkuil is dat ik zelf ook niks (of te weinig) ga doen omdat ik niet boven m’n “spannings threshold” zit. Soms heb je die dagen, zoals Jacky dat ook zegt, maar ik weet ook dat ik me daar niet heel lekker bij voel om de hele dag een beetje te gaan lanterfanten. Ik moet dan eigenlijk echt bewust een doel zetten voor die dag, maar ik realiseer me net dat ik dat misschien niet doe omdat ik te “bang” ben om dat doel te halen, omdat ik niet aan sta. Maar goed, een doel niet halen is niet per se erg. Je kunt altijd beleid maken, en of dat beleid waarheid wordt zien we later wel. Wat dat betreft, be kind to yourself, don’t judge, durf te falen – en zat dat doel.
10/5 – Keuzes maken, hadden we het natuurlijk gister over. Voor de lange termijn heb ik een keuze durven maken, voor de korte termijn niet. (Normaal is dat andersom). Als in, wat ga ik vandaag doen, wanneer is m’n dag geslaagd, wat wil ik wel en wat wil ik niet doen? Ik schuif het allemaal en beetje onder het tapijt door te zeggen ‘het interesseert me toch allemaal niet meer en ik hoef het ook allemaal niet meer te doen”, maar uiteindelijk is mn dag wel gewoon gewoon leuker als ik wel iets goeds neerzet. En het is ook wel gewoon het nette om te doen naar Kempen. Dus, maak duidelijkere keuzes: ‘s ochtends bedenken wat ik wel, en wat ik niet ga doen.
22/5 – squeeze. Nou denk ik niet dat ik te veel vasthoud aan de mensen om me heen, maar ik wil wel vaak iedereen om me heen overtuigen van waarvan ik overtuigd ben – m’n product, eten, dierenrechten etc. Dat is met alle beste bedoelingen, maar het is maar de vraag in hoeverre dat echt effectief is. Dus wat ik eerder ook al schreef, go with the flow. Laat alles een beetje kabbelen, ook m’n eigen pogingen mensen te overtuigen. Hoe implementeer ik dat straks in m’n product?
Ander ding – constante spanning omdat ik geen controle voel of ik op het juiste pad zit. Schrijf een tijdsplanning met doelen op, verdeel die in subdoelen etc, zodat ik korte termijn to do’s kan afvinken en daarmee een gevoel van rust kan creëren.
26/5 – een van mn grootste valkuilen is afwijzing ontwijken. Dus horen dat ik het fout of verkeerd doe. M’n default setting is dan om dat risico te vermijden: niet om meningen of input vragen, of om naar buiten te treden met mn ideeën, maar het bij mezelf te blijven zoeken en het zelf te gaan zitten uitzoeken. Niet doen, want in het beste vertraagt dat de boel, in het slechtste geval blaast dat de hele boel op. Blijf bewust van je eigen kwaliteiten en krachten, zet anderen in het licht voor hun kwaliteit en kracht, en zie de synergie.
6/6 – Imposter syndrome – iets waar iedereen mee te maken heeft, ik ook natuurlijk. “You deserve to be great”. Als je het voelt, probeer dan terug te gaan naar je meditatie. “Play how you train, and train as if you play”. Zeker met Nutrify, wees je bewust dat je die passie hebt en die passie moeiteloos aan andere mensen overdraagt
8/6 – iets waar ik vanochtend over nadacht en opeens een beetje soort van bezorgd van werd. Waarom ben ik zo bezig met sporten, eten, slapen, mediteren etc? Ja, het brengt me veel en ik zie er ook heel erg de toegevoegde waarde van in. Maar is het ook niet een soort van zoektocht van mezelf naar iets wat ik niet kan vinden, en daarom probeer in te vullen met dit soort aardse zaken? Zie ik niet iets over het hoofd? In essentie niet, ik denk dat ik heel gelukkig ben, zit goed in mn vel, en heb veel vrienden, heb een duidelijk doel in mn leven. Ik heb absoluut niet het gevoel dat ik iets mis, zeker niet sinds ik met Nutrify ben begonnen. Maar is dit ook niet een manier om een soort controle over mn leven te houden? Waar ik af en toe maar moeilijk vanaf kan stappen? En iets dat oma ook had, waar ze uiteindelijk ook aan onderdoor is gegaan. Moet ik een beetje opletten dat dit misschien ook juist heel fout kan gaan?
12/6 – word ik in de aanloop naar Nutrify niet te veel gedreven door greed en ego? In mn vraag of ik 1 of 2 co-founders moet zoeken, heb ik een enorme weerstand om er twee aan te nemen omdat ik bang ben dat ik te veel aandelen verlies, dat ik mn plek als CEO moet verdedigen, dat 1 van hen het gezicht wordt, simpel gezegd – dat ze “te goed worden”. Maar, er bestaat toch niet zoiets als te goede co founders? Als ego en greed geen rol zouden spelen, dan had ik sowieso voor de optie van twee co-founders gekozen. Toch ligt het niet zo simpel, zijn veel succesvolle (en rijke?) mensen niet op die plek gekomen juist omdat ze business savvy zijn? Welke van de twee is waarheid – food for thought.
26/6 – Visualiseren. In plaats van ‘s ochtends een plan maken wat ik de rest van de dag ga doen (doe ik nog steeds te weinig), waarom niet de dag van tevoren gaan plannen? Als in, 10 minuten voor ik naar huis ga, ook als een soort afsluitingsritueel. En misschien even een paar minuten voor ik naar bed ga, even ga zitten, rust nemen en visualiseren hoe mn volgende dag er uit gaat zien. Dat ook op vrijdagmiddag voor de hele werkweek, en zondagavond voor mn hele prive week. Denk dat dat wat rust geeft, en beetje betere helicopter view. Meer proactief in plaats van reactief, sowieso het grote thema van afgelopen paar weken.
27/6 – company culture: get shit done. Work smart, not hard. Visualise what you want to get done, work towards that goal. How, that’s up to you. But be proud of your accomplishments, and get shit done.
4/7 – Je hoeft niet per se nu een beslissing te maken. Maak die pas als je er klaar voor bent. Stel geen beslissingen onnodig uit, maar maak ze ook niet onnodig vroeg. Misschien weet je het antwoord al, zolang je er nog niet klaar voor bent, ben je er simpelweg nog niet klaar voor.
Ook – vaak denken we bij boodschappen altijd heel erg aan de vorm, maar nooit aan de timing. Misschien is de timing wel belangrijker dan de vorm.
10/7 – doe alles met volle overgave en intentie. Ik merk dat ik dat mediteren nog wel als een soort “moetje” kan beschouwen. Zitten, netjes door je neus ademen, en wachten tot de tijd voorbij is. Maar, waarom zit ik daar niet met die volle overgave en intentie? Als ik het niet wil, of het nut er niet van inzie, dan doe je het toch niet? Je hebt altijd een keuze, en vaak is geen keuze perfect. Maar maak wel bewust een keuze, en geef je volledig over aan die keuze. Als je met een taak bezig bent waar je echt geen zin in hebt, stort je er dan wel volledig in en realiseer je waarom je die keuze hebt gemaakt. Dat motiveert ook, en jezelf zielig vinden dat je op dat moment iets doet waar je geen trek in hebt, gaat je ook zeker niet verder helpen. Observe en friendly eyes enzo.