19/4 – Ik bedacht me net, toen ik een rondje friendly eyes naar m’n collega’s deed, dat ik ooit de opmerking van Koen kreeg, ‘jij mag mij niet zo hea’. Terwijl dat helemaal niet klopt, ik mag hem heel graag, heb zelfs een beetje soort bewondering voor hem. Maar blijkbaar straal ik toch iets uit, wat ik ook wel van andere mensen heb gehoord. Meaning, ik trek een soort muurtje op. Dat heeft waarschijnlijk z’n oorsprong in m’n jeugd, ik weet dat ik vroeger best een beetje een gek kind was, vrij outgoing. Maar dat was niet cool, dus begon ik me cool te gedragen. Dingen binnen houden, niet zo m’n gevoel laten gaan. Hoe gek het ook klinkt, het voelde ook veiliger om niet te hartelijk naar mensen te zijn. En dat doe ik nu nog steeds, ik hou me cool en ben niet zo hartelijk naar nieuwe mensen, misschien omdat ik dan bang ben dat ik te gay overkom ofzo? Maar, het is juist enorm positief als je wél hartelijk bent. Open blik, lachen, complimentje maken. Dat het bijna Amerikaans voelt. Bij mensen die ik goed ken durf ik die hartelijkheid wel te tonen, waar ik juist enorm om word gewaardeerd. Dus waarom niet bij nieuwe mensen? Als mensen norsig reageren, zegt dat meer over hen dan over mij. Dus voortaan, wees bijna Amerikaans hartelijk naar nieuwe (en bekende) mensen 🙂