9/5 – ik ben blij, dankbaar, dat ik grote keuzes heb kunnen maken in m’n leven. De belangrijkste nu natuurlijk de beslissing om mn eigen bedrijf te starten, en weg te gaan van het financiele comfort van m’n baan bij Kempen. Dat was in het verleden wel anders, waar ik tijdens mn studententijd misschien te veel op autopilot aan het vliegen was. Dat had veel met mn geaardheid te maken, en wat dat betreft heeft die geaardheid me gedwongen kritischer naar mezelf te kijken, en kritischer te bedenken wat ik wel en niet allemaal wil doen. Die geaardheid was daarom lang een vloek, maar is uiteindelijk een zegen gebleken. Een beetje ook de filosofie van Jacky, ‘bad things happen but you decide what you’re going to do with it’. Als je dat echt kunt toepassen, ben je eigenlijk bijna een soort onschendbaar. Mooie gedachte is dat. Maar, ik besef me ook dat ik een uitzonderingspositie heb dat ik al die keuzes kan maken, zoals mn eigen bedrijf beginnen. Ik heb het geluk dat ik de talenten, intelligentie, rescources, support om me heen etc heb om dit te doen. Er zijn genoeg mensen die gewoon werken omdat ze het geld nodig hebben, en niet zomaar kunnen switchen van het een naar het ander. Dat is ook belangrijk om in gedachte te houden. Ik heb gewoon enorm veel geluk gehad in het het leven. Makes you humble.
14/5 – Met de body scan merk ik dat ik altijd wel een kleine spanning in m’n lichaam voel. Mn ademhaling voelt een beetje constrained, en ik voel de slagaders in m’n lichaam kloppen (hoge bloeddruk?). Wat is dat precies? Is dat het gevoel dat ik nog zo veel moet, is het de spanning voor m’n eigen bedrijf, is het de spanning die ik voel als ik ga sporten, ben ik ergens anders zenuwachtig voor? Interessant dat ik dacht dat ik altijd heel ontspannen en in controle ben, maar dat ben ik dus niet helemaal. Ik las vanochtend een interessant interview met Roxane van Iperen in de Volkskrant, die zegt dat ze nooit kan ontspannen en altijd op haar hoede is. “Battle brain” noemt ze dat geloof ik, dat ze heeft omdat ze in haar jeugd getraumatiseerd is (misbruik, mishandeling). Nou ben ik niet zwaar getraumatiseerd (gelukkig niet), maar de worsteling met mn geaardheid, me altijd een buitenbeetje voelen (hoogbegaafd, rare jongen), lelijk zijn, gepest worden – dat heeft misschien wel geleid dat ik ook altijd een soort battle brain heb. Die Roxane zei iets wat bij me binnen kwam: “mensen zijn gemankeerd, dan gaan ze heel hard werken omdat ze liever bewonderd willen worden dan geliefd willen zijn, want ze denken dat dat een gat vult”. Heb ik dat ook?